من درخیابانها فقط به آسمان نگاه می کنم نه به آدمها ...
من در بزرگراهها به پرنده هایی که تخم چمن می خورن نگاه می کنم نه ماشینها ...
من موقع حرف زدن دیگران به صدای آواز خودم گوش میدهم نه خزعبلات ...
من موقع مظلوم واقع شدن به آرامشی که عصر خواهم داشت فکر می کنم نه قیافه وحشتناک شماها ...
...
ولی ...
ولی تا حالا شده محتاج یک قطره ... فقط یک قطره آب باشی تا نیمه پر لیوان رو ببینی ؟؟